Przeciwwskazania do implantu zęba – co pacjenci mogą zrobić, żeby zakwalifikować się do zabiegu?

Implanty zębowe to jedna z najskuteczniejszych metod uzupełniania braków w uzębieniu. Ich zaletą jest trwałość, estetyka i komfort użytkowania. Mimo wielu zalet nie każdy pacjent może zostać zakwalifikowany do zabiegu implantacji, a przynajmniej nie od razu. W tym artykule omawiamy najczęstsze przeciwwskazania i sposoby ich eliminacji, dzięki którym więcej osób może skorzystać z leczenia implantologicznego.

Implanty stomatologiczne – co to jest i kiedy się je stosuje?

Implant zębowy to tytanowa śruba, która pełni funkcję korzenia utraconego zęba. Wszczepiana jest w kość szczęki lub żuchwy, a na niej mocuje się koronę protetyczną. Dzięki temu rozwiązaniu można skutecznie odbudować brak jednego zęba, kilku zębów lub całego łuku zębowego. Zabieg wszczepienia implantu zębowego przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym, dzięki czemu pacjent nie odczuwa bólu i dyskomfortu.

Implanty stosuje się przede wszystkim u pacjentów, którzy utracili zęby z powodu próchnicy, na skutek urazu, wad genetycznych lub chorób przyzębia i chcą uzyskać stabilne, naturalnie wyglądające uzupełnienie. Aby jednak zabieg wszczepienia implantu zębowego zakończył się powodzeniem, kluczowa jest dokładna kwalifikacja – implant musi mieć odpowiednie warunki do integracji z kością, a organizm pacjenta nie może stwarzać ryzyka jego odrzutu.

Ogólne przeciwwskazania do implantów zębowych – co może wykluczać?

Niektóre schorzenia i czynniki mogą czasowo lub trwale wykluczać możliwość wszczepienia implantu. Wyróżnić można m.in. przeciwwskazania ogólne i przeciwwskazania miejscowe. Do najczęstszych należą:

• podeszły lub zbyt młody wiek pacjenta – bardzo młodzi pacjenci (przed zakończeniem wzrostu kości żuchwy i szczęki) i osoby w bardzo podeszłym wieku mogą doświadczyć ograniczeń,
• nieunormowane choroby ogólnoustrojowe – m.in. niekontrolowana cukrzyca (może wpływać negatywnie na proces gojenia), nadciśnienie, choroby serca, choroby krwi, poważne zaburzenia odporności, zaburzenia układu krzepnięcia,
• leczenie onkologiczne – zwłaszcza radioterapia w obrębie twarzoczaszki,
• osteoporoza – szczególnie przez przyjmowanie niektórych leków, w tym bifosfonianów,
• choroby układu moczowego,
• choroby psychiczne lub uzależnienia – np. nieleczony alkoholizm, ciężka depresja, narkomania.

Wielu przeciwwskazaniom można jednak przeciwdziałać, dlatego tak ważne jest przeprowadzenie szczegółowego wywiadu medycznego, badań laboratoryjnych i konsultacji z lekarzami innych specjalności.

Choroby autoimmunologiczne i ich wpływ na leczenie implantologiczne

Niektóre choroby autoimmunologiczne, takie jak toczeń rumieniowaty, reumatoidalne zapalenie stawów czy zespół Sjögrena, mogą utrudniać leczenie implantologiczne. Organizm pacjenta z zaburzeniami immunologicznymi może reagować nieprawidłowo na ciało obce, co zwiększa ryzyko braku integracji implantu z kością lub stanów zapalnych.

Nie oznacza to jednak, że przeprowadzenie leczenia implantologicznego jest całkowicie wykluczone. W wielu przypadkach – po stabilizacji choroby i pod kontrolą specjalisty – możliwe jest bezpieczne przeprowadzenie zabiegu. Kluczowe znaczenie ma tu ścisła współpraca między implantologiem a reumatologiem lub immunologiem.

Przewlekłe choroby przyzębia i problemy w jamie ustnej

Nieleczone zapalenia przyzębia (paradontoza) należą do najczęstszych przyczyn utraty zębów i jednocześnie istotnie zwiększają ryzyko niepowodzenia leczenia implantologicznego. Stan zapalny i zanik kości mogą uniemożliwić prawidłowe wszczepienie implantu.

Zanim pacjent zostanie zakwalifikowany do zabiegu, konieczne jest wyleczenie chorób przyzębia i osiągnięcie stabilizacji tkanek. W niektórych przypadkach potrzebna będzie również regeneracja kości, np. za pomocą przeszczepów kostnych lub sterowanej regeneracji tkanek. Inne przeszkody to próchnica, braki higieniczne, bruksizm czy palenie papierosów – wszystkie te czynniki należy wcześniej wyeliminować.

Co pacjent może zrobić, aby zakwalifikować się do zabiegu implantacji?

W wielu przypadkach pacjent kwalifikuje się do wszczepienia implantów, gdy zostaną wyeliminowane tymczasowe przeciwwskazania. Oto, co może zrobić:

• zadbać o zdrowie ogólne i odporność organizmu – unormować cukrzycę, nadciśnienie, odstawić używki, poprawić dietę,
• wyleczyć wszystkie schorzenia – próchnicę, paradontozę, stany zapalne – i zadbać o odpowiednią higienę jamy ustnej,
• przeprowadzić pełną diagnostykę – RTG, tomografia CBCT, badania krwi,
• konsultować się z lekarzami specjalistami – szczególnie w przypadku chorób przewlekłych,
• cierpliwie realizować plan leczenia – czasami proces przygotowania do wszczepienia implantów trwa kilka miesięcy, ale warto poczekać.

Jeśli nie wiesz, czy masz ogólne lub stomatologiczne przeciwwskazania do zastosowania implantów zębowych, umów się na konsultację w naszej klinice. Doświadczeni specjaliści dokładnie ocenią stan zdrowia pacjenta i zaproponują najlepszy plan leczenia.